Większość wywiadowni gospodarczych dostarcza swoim klientom informacje gospodarcze pozyskane w sposób standardowy, najczęściej stosując biały wywiad i ograniczając się do ogólnodostępnych zasobów jak np. rejestry sądowe.
Raporty pozyskane w ten sposób mogą stanowić świetne uzupełnienie wiedzy branżowej oraz lepszą orientację w coraz szybciej zmieniającym się otoczeniu konkurencyjnym, ale skoro jest to wiedza ogólnodostępna to czy taki raport jest w stanie zapewnić przewagę na rynku?
Ponieważ szukasz informacji nt. wywiadu gospodarczego na stronie Agencji Detektywistycznej to zakładamy, że właśnie taka przewaga Cię interesuje.
Grupa Hedron skutecznie odpowie na Twoją potrzebę, ponieważ w swoich szeregach zatrudnia najlepszych specjalistów, którzy dzięki swoim umiejętnościom oraz budowanej przez lata sieci kontaktów i możliwości w zakresie pozyskiwania informacji wypracowali niestandardowe metody realizacji nawet najtrudniejszych zadań. Dla nas biały wywiad stanowi preludium do dalszych czynności, wszak wywiad jest znacznie bardziej „kolorowy”.
Decydując się na współpracę z nami możecie Państwo liczyć na przeprowadzenie kompleksowego śledztwa, które ma na celu:
- wykrycie sprawców, mechanizmów oraz motywów popełnionego przestępstwa,
- zebranie i opracowanie dowodów w związku z popełnieniem przestępstwa gospodarczego,
- zabezpieczenie i ekspertyzy kryminalistyczne dowodów przestępstwa,
- przygotowanie zawiadomienia o przestępstwie,
- reprezentowanie klienta oraz współpracę z organami ścigania.
Zapraszamy do kontaktu w celu omówienia i zaproponowania przez nas możliwości rozwiązania problemu zaistniałego w Państwa Organizacji.
PRZYKŁADY SZPIEGOSTWA GOSPODARCZEGO
Taki, opracowany na specjalne potrzeby, program szpiegowski jak podsłuchiwanie A. Merkel należy do rzadkości. W większości przypadków wywiad nie podsłuchuje rozmów ani nie czyta e-maili. Zadowala się analizą innych danych, np. częstotliwości połączeń między poszczególnymi numerami. To w działalności wywiadu ma większe znaczenie, niż powszechnie się wydaje. Wystarczy jeden przykład.
Jakiś czas temu amerykańska firma Raytheon uprzedziła w kontraktach francuskiego Thomsona, zawierając gigantyczny kontrakt na budowę sieci komórkowej w Ameryce Południowej. Amerykanie sprawdzili, z kim i kiedy kontaktowali się Francuzi, na tej podstawie bez trudu ustalili cel tych kontaktów i wyprzedzili ruchy francuskiej konkurencji. Gdy wiadomo, z kim rozmawia konkurencja, stosunkowo łatwo odgadnąć, co zamierza.
W 2012 roku niemiecki koncern motoryzacyjny Volkswagen padł ofiarą szpiegostwa przemysłowego w Chinach. Chiński partner VW, państwowa firma FAW miała skopiować całe plany konstrukcyjne. Menadżerowie niemieckiego koncernu podejrzewali, że Chińczycy zamierzali skopiować mechanizm skrzyni biegów, by zainstalować go w modelu swoich samochodów Besturn B50, przeznaczonych na rynek rosyjski, gdzie konkurują z VW i Skodą.
Według specjalistów koncernu VW, Chińczycy naruszyli przynajmniej czterokrotnie prawa patentowe niemieckiego samochodu, w tym dotyczące silnika typu EA 111. W opinii współpracujących z VW producentów urządzeń, chiński FAW miał stworzyć w Changchun w północnowschodnich Chinach fabrykę skopiowanych silników. Dotychczas europejscy producenci samochodów musieli przyglądać się tylko temu, jak ich chińscy partnerzy przejmowali design samochodów. Kopiowanie planów konstrukcyjnych w ramach joint venture, to dla VW nowy wymiar działalności wywiadu gospodarczego, a właściwie szpiegostwa.
We wrześniu 2011 roku portugalski rząd poinformował, że zamierza korzystać z usług agentów wywiadu i kontrwywiadu w zbieraniu informacji dla portugalskich spółek planujących inwestycje na rynkach zagranicznych. Premier Pedro Passos Coelho oraz minister spraw zagranicznych Paulo Portas określili wstępne warunki wykorzystania służb bezpieczeństwa do współpracy z krajowymi przedsiębiorstwami w ramach tzw. projektu dyplomacji ekonomicznej. Kontrolę nad jej realizacją ma sprawować szef rządu. Zgodnie z nowymi założeniami, służby bezpieczeństwa przejmą część funkcji, którymi wcześniej zajmowała się Portugalska Agencja Handlu Zewnętrznego (AICEP). Ta z kolei skoncentruje się na wspieraniu dużych inwestycji portugalskiego sektora prywatnego. Kluczowymi osobami projektu dyplomacji ekonomicznej będą portugalscy dyplomaci oraz tzw. ambasadorzy wędrujący – specjaliści z dziedziny ekonomii i spraw zagranicznych. Pracownicy wywiadu gospodarczego będą bezpośrednio informować premiera o poczynaniach portugalskich inwestorów w poszczególnych krajach świata. W tym kontekście należy wskazać, że w Polsce działa ponad 100 portugalskich firm, w tym takie spółki jak Jeronimo Martins, Millennium BCP, Martifer oraz Mota-Engil. Najwięksi inwestorzy z Portugalii wchodzą w skład Polsko-Portugalskiej grupy utworzonej w 2008 r. w Warszawie. Można zatem domniemywać, że polski rynek znajduje się w obszarze zainteresowania portugalskiego wywiadu gospodarczego.
Na początku 2011 roku trzech zajmujących wysokie stanowiska pracowników koncernu samochodowego Renault usunięto ze stanowisk pod zarzutem szpiegostwa przemysłowego. Zwolnieni mieli informować konkurencję o przyszłych modelach aut elektrycznych. Wśród zwolnionych był jeden członek ścisłego kierownictwa firmy, liczącego niecałe 30 osób. Wszystkie trzy osoby były podejrzane o to, że sprzedawały na zewnątrz poufne informacje o flagowym projekcie koncernu, dotyczącym przyszłych modeli samochodów elektrycznych. Renault – francuski gigant branży motoryzacyjnej zamierzał być wkrótce, wspólnie ze swoim partnerem japońskim Nissanem, liderem sektora samochodów o napędzie elektrycznym. Francuskie służby specjalne koncentrowały się na chińskim śladzie w aferze dotyczącej szpiegostwa przemysłowego w koncernie motoryzacyjnym Renault. Na podstawie wewnętrznych źródeł informacji firmy ustalono, że Renault ma podstawy, aby podejrzewać stronę chińską. Francuskie służby potraktowały tę sprawę poważnie i rozpoczęły śledztwo. Niestety wyniki śledztwa nie zostały ujawnione.
W oparciu o depesze dyplomacji amerykańskiej, uzyskane przez Wikileaks, norweski dziennik „Aftenposten” poinformował, że Francja jest państwem najaktywniejszym w sferze szpiegostwa przemysłowego w Europie. W depeszy ambasady USA w Berlinie napisano, że szpiegostwo francuskie ma takie rozmiary, że szkody (powodowane przez nie) dla gospodarki niemieckiej są w sumie poważniejsze niż szkody wywoływane przez Chiny czy Rosję.
Dziennik „Aftenposten”, który w grudniu uzyskał 250 tys. dokumentów dyplomatycznych od Wikileaks opublikował także po norwesku wypowiedź prezesa jednego z niemieckich koncernów, producenta satelitów OHP Technology Berry Smutny, który stwierdził, że Francja to „Imperium zła”, jeśli chodzi o kradzież technologii. Należy wspomnieć, że firma OHP Technology stała się znana na świecie w styczniu 2010 r., gdy zdobyła kontrakt na produkcję kilku satelitów w ramach europejskiego programu satelitarnego – Galileo. W 2011 roku amerykańskie firmy z sektora prywatnego były zachęcane przez wywiad (raport komisji ds. wywiadu Izby Reprezentantów), by poważnie rozważyły długofalowe zagrożenia wynikające ze współpracy z firmami ZTE i Huawei w sferze zaopatrzenia sprzętowego. W ocenie wywiadu amerykańskiego obie firmy mogły wykorzystywać swoje technologie do celów wywiadowczych na zlecenie chińskiego rządu. Chińskie podzespoły mogłyby pomóc przejąć strategiczne systemy komputerowe w USA. Raport, wymieniający Huawei Technologies Ltd. oraz ZTE Corp, zawierał m.in. opinię, że władze USA powinny blokować fuzje i przejęcia, planowane przez wspomniane chińskie przedsiębiorstwa w Stanach Zjednoczonych.
Huawei jest prywatną firmą, która była wówczas drugim na świecie dostawcą sprzętu telekomunikacyjnego. Działała w 140 krajach. ZTE zajmowałą na tej liście piąte miejsce. Była też czwartym na świecie producentem telefonów komórkowych, a Huawei – szóstym. Raport komisji ds. wywiadu zalecał, by w systemach komputerowych rządu USA nie było żadnych podzespołów tych chińskich firm, ponieważ niosłoby to ze sobą ryzyko szpiegostwa. W raporcie zawarto też ostrzeżenie, że urządzenia i oprogramowanie w produkowanych przez Chiny podzespołach i systemach przeznaczonych dla klientów w USA mogłoby umożliwić Pekinowi, w razie kryzysu lub wojny, zaatakowanie systemów żywotnie ważnych dla bezpieczeństwa narodowego. Zalecenia komisji były rezultatem rocznego dochodzenia, w ramach którego w Kongresie USA odbyło się przesłuchanie przedstawicieli obu chińskich firm. Strona chińska zaprzeczała, jakoby Huawei i ZTE stanowiły zagrożenie dla bezpieczeństwa USA. Strona amerykańska twierdziła, że chińskie przedsiębiorstwa nie przedstawiły satysfakcjonujących informacji dotyczących struktury, działalności i powiązań z rządem Chin.
Przedstawione przykłady wskazują, jak wielką rolę w działalności państw i organizacji odgrywa wywiad. Informacje wywiadu pozwalają nie tylko uzyskać przewagę nad konkurencją, ale także zablokować i uprzedzić jej działanie, uzyskując na podstawie niematerialnej wiedzy bardzo materialny zysk.